De laatste tijd word ik tegen de avond wel eens vaker een beetje krikkel. En dat is zacht uitgedrukt: ik wil niet eten, niet spelen, alleen maar heel hard wenen. Dit fenomeen is blijkbaar gekend als “het huiluurtje.” Het enige wat tot hiertoe hielp is een wandelingetje met mama in de draagdoek. Papa heeft nu iets nieuws ontdekt:
6 comments:
哈哈
ok, ik ga er dan alvast voor zorgen dat we dit deuntje in huis hebben de 14de november!
Hilarisch!
grandioos!
kunt ge mij dat filmke eens doorsturen (in 3-voud aub) eens zien of dat bij ons ook werkt...
Lol! Subliem!
Post a Comment